به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان ایلام، سید حرمت‌الله موسوی مقدم، عضو حقیقی انجمن کتابخانه‌های عمومی شهرستان آبدانان طی یادداشتی فرارسیدن هفته کتاب و روز کتاب، کتابخوانی و کتابدار را تبریک گفت. متن کامل این یادداشت در ادامه آمده است:
کتاب گواراترین طعامِ طاهر و انعامی الهی است که خالق کردگار به بندگان خود ارزانی کرده تا مقام و منزلت او را به اعلا علیین ارتقا داده و حریم و حرمت و حُریت او از گزند گناه و شوائب شیاطین مصون و محفوظ بدارد.
کتاب، اتقان فیض خدا و انبان فرّ نبی(ص) است تا انسان های مسحور و مغرور فرعیات دنیا را با توشه تقوا و آذوقه عِلم به اصول و اوج عقبا نائل گرداند.
به تعبیر کافکا، کتاب تصویرگر جهان پرتلاطم و ذات پرآشوب دنیا است که با پاسخ متقن به پارادوکس‌های متکثر و گستره وسیع معانی چند منظوره بر بلندای اعجاز عالم تکیه کرده است.
کتاب اقلیمی است که اشک آسمان، مشک زمین، گل صفا و عطر صمیمیت در آن می روید و درخت دانش و سَروِ دانایی در دامنش قد می‌کشد و شمیم دانش و شهد آگاهی را به عالَم و آدم هدیه می‌کند.
این مائده مستطیل، یک میراث معنوی است که با ترکیب واژگان و دم مسیحایی خویش آلام و امراض و ابدان و ارواح را درمان و چون مرحم معجزه، حقیقت را از دل باطل استخراج و بر خوان نورافشان جهان جاری می‌کند.
کتاب، کیمیای کرامت و معجزه مراد را در قلب قدرتمند خویش ذخیره کرده و بسان نوش داروی نکهت، آدم و عالم را از ورطه وقاحت نجات می‌دهد.
صانعی صائب و حاضری غائب که عالمان و عارفان و عاشقان و آزادگان میوه شیرین و رایحه رنگین آنند.
همه عالمان اندیشمند معتقدند که کتاب مسیری دلنشین و بی خطر و مرکبی سریع و سالم است که انسان های طالب ترقی و توسعه را به عالی‌ترین مقصد و مقدس ترین مقصود می رساند.
حضرت مولانا معتقد است «پیوند بین جوامع، نژادها، زبان و آیین‌های متداول، پرده برداری ازچهره نفاق و نیرنگ و نمایش صفات جمالیه و جلالیه مهم ترین نیاز بشر است که صرفاً با ترویج کتاب و توسعه کتابخوانی میسور است و به تعبیر مولای بزرگ، رجحان همدلی بر همزبانی را اثبات و عیان می‌کند.
شاهراهی شکیل و جاذبه ای جمیل که رهروان خود را به دشت دانایی و مُلک مانایی هدایت و بزم بندگی را با بذر بهشت می آراید.
کتاب عقابی است که دوستانش را بربال خود نشانده و آن ها را به بلندای جهان می برد تا زیبایی‌های زمان را مشاهده کنند.
به تعبیر و یکتور هوگو «کتاب تنها دوست و همدمی است که خوشبختی آدم را رقم زده و زیباترین افکار و قشنگ ترین رفتار را در مُلک وجود انسان به نمایش می گذارد.»
سقراط حکیم معتقد است که مطالعه کتاب فرزانگی و سعادت انسان را تضمین و عمر دو باره ای به آن عطا می‌کند و عدم مطالعه یعنی ضایع کردن رنج نویسندگان و تاراج ماحصل زحمات فرهیختگان جامعه.
عِلم زینت بخش عالم است و کتاب نیز میراث دار عالمان و آگاهان.
با اعجاز کتاب می‌توان به هر جای جهان سفر و شگفتی کرانه های آسمانی را مشاهده کرد و به همین خاطر دنیای خالی از کتاب را به سیاه چالی کشنده تعبیر کرده اند که آدم را به دلمردگی و افسردگی و روز مرگی دچار می‌کند.
کتاب یاری ساده و یاوری صادق است که متواضعانه انسان را به پرواز واداشته و چون رویای روشن قرن آن را از دریچه درد و گردباد سرد خزان مصون داشته و از ایستگاه بشریت و آدمیت عبور داده و به لنگرگاه انسانیت می رساند تا بر غول زندگی غلبه کند.
کتاب گنجی گوهربار است و کتابداران نیز گنجبان عالمِ و ساربان صداقتند.
تحفه کتاب تجارتی ارزان و روان و معامله‌ای پربها است که ضمن دانش افزایی و رشد فکری جوامع انسانی در کسوت دیباچه دوران و زهره زمان، توسعه عشق، عاطفه، خود باوری، تکامل و توسعه فردی و جمعی را نیز در پی خواهد داشت.
دنیای واژگان، عالم اشعار، شهر شاعران، نگار نویسندگان، گُل گویندگان، کاشانه کرامت و آشیانه ادب و انسانیت قطعه‌ای از گلزار کتاب و حاصل گنج کتابخوانی اند.
مزیت های فرهنگی، مضامین اجتماعی، ارتباطات عاطفی، تفکرات طوبی، هویت ملی، ارزش های خاص عقیدتی و طالع تقدیر و ترسیم خط سرنوشت یک جامعه بزرگ انسانی وابسته به بوستان بهاری کتاب و میز و مطالعه است.
این رفیق شفیق و انیس کُنج تنهایی؛ به تعبیر فرانسیس بیکن، سفینه‌ای است که اقیانوس بیکران زمان را در می نوردد و به قول استاد قیصر امین‌پور، پروانه‌های پاکی و پرهیزگاری از لای برگ‌های کتاب شعر به پرواز در می آیند.
کتاب چون شمعِ چشم و آب خشم، نوای ناهید و زیبایی زُهره و تصویر رُخ رحمت الهی را در دیده بینا، دلِ روشن و گوش شنوا جاودانه می‌کند و قامت بلند دانائی، غزل غرور و غیرت و شاه بیت شکوه شادمانی آدم های عاقل و عالم را نیز به ارمغان می آورد.
کتابداران نیز از شمیم کتاب سرشارند و مست باده مهربانی.
رسم دوستی، راه دانایی، روش مانایی و مسیر زمانی آدم همه از دِلِ گرم و قلب رئوف کتاب و کتابدار می‌گذرد و صبح و سبو و ساغر سعادت را از بحرِ پربهای کتاب مملُو نموده و در شوکران شب مُزین و در طاقچه طهور و طوبای طهارت می گذارد.
ساکنان زمین، حافظه تاریخ، انبار اندیشه بشر، آمادگاه عقل و شاه بیت شعور شاعران، همه ترقی و تعالی خود را مدیون کتاب دانسته و بدان افتخار می‌کنند.
گنجینه گوهر بار کتاب دُر درخشانی است که همه وقت و در همه جا روشنی بخش ابهامات روز و تاریکی های شب است که عُقلا و عُرفای زمان با تاسی از حضرت صائب تبریزی، گوهر گفتار و مزرعه پربار خود را ثمره آن تلقی و عرضه می‌دارند؛ که
«روی دل ازهمه عالم به کتاب است مرا»
سبزه زاران ارض و کهکشان های آسمان، داشته های دریا و کاشته های دَمَن، سکوت ساحل و سجده صحرا همه میهمان محبت و محتاج مهر کتاب اند.
کشور بدون کتاب بسان خانه فاقد فانوسی است که لاجرم گرفتار زهر مار و نیش ملخ و آزار حشرات و خزندگان خواهد شد.
جولان جانیان و جان سپردن مظلومان در عراق، یمن، فلسطین و لبنان ستم دیده و قتل عام کودکان بیگناه و نسل کُشی شرم آور مدعیان حقوق بشر در غزه ویران شده نیز نتیجه و برون داد عدم وجود و حضور معنادار کتاب و آموزه های اخلاقی مطالعه آن در فرایند زندگی بشری است.
حرف آخر
گر تو خواهی پیشرفتی با شتاب
بهره بردن از زمانت خوب و ناب
لحظه های عمر را غافل مشو
از رفیق مهربانی چون کتاب.