به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان کرمانشاه، به مناسبت روز علوم اجتماعی همایش «نسبت علوم اجتماعی با دانشگاه، دولت و نهادهای مدنی» با همکاری انجمن جامعه‌شناسی کرمانشاه و اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان و حضور اعضای هیأت علمی دانشگاه رازی، اعضای انجمن جامعه شناسی کرمانشاه و دانشجویان و علاقمندان حوزه علوم اجتماعی، روز چهارشنبه ۱۴ آذرماه در سالن آمفی تئاتر کتابخانه عمومی امیرکبیر برگزار شد.
در این همایش علی شعبانی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری کرمانشاه عنوان کرد: رابطه بین دولت و نهادهای مدنی باید عموم و خصوص مطلق باشد، یعنی تمام حوزه‌هایی که در نهادهای مدنی و دولت هستند باید در قالب علوم اجتماعی به معنای اعم و کلی قرار گیرند. در فضایی که دولت به عنوان حاکم، جامعه را در اختیار دارد، تمام بخش‌ها و سازمان‌های آن دولت، در حوزه علوم اجتماعی قرار می‌گیرند؛ لذا وظیفه دولت در قبال مردم، حوزه حکمرانی است.
در ادامه نشست، همایون مرادخانی، عضو هیئت علمی جامعه شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه گفت: دانشگاه به عنوان یک اهرم عمل می‌کند؛ یعنی تعیین می‌کند که چطور می‌شود جهت‌گیری را عوض کرد و مسیرها را مورد بازبینی قرار داد؛ البته در شکل معمارانه و نه در شکل تکنیکی، این اصل مهم انجام می شود.
وی افزود: جامعه شناسی نباید خودش را با عقل معاش مرتبط کند. جامعه شناسی علاوه بر اینکه نیاز دارد دولت آزادی آن را تضمین کند به این موضوع هم نیاز دارد که هیچگاه دستور ندهد. کار جامعه شناسی دادن فرمان و دستور نیست بلکه کار جامعه شناسی اندیشیدن به نیندیشیده‌ها است.
فاضل الیاسی، عضو هیئت مدیره انجمن جامعه شناسی کرمانشاه در ادامه نشست گفت: نگاه مسئولین به امر اجتماعی یک نگاه تک بعدی فنی- سیاسی است. به همین خاطر جامعه شناسان و آسیب‌شناسان در این استان در حاشیه قرار گرفته‌اند. در همین نگاه فنی محور و تک بعدی، نیز نتوانستند موفقیتی کسب کنند، به طوری که در زلزله چند سال گذشته، ادارات و ساختمان‌های دولتی قبل از خانه‌های مردم تخریب شدند.
الیاسی با اشاره به هفت سال تحقیق میدانی خود، به توضیح دو موضوع بازسازی و امنیت پرداخت و گفت: زمان زلزله کرمانشاه تمام نگاه‌ها به بازسازی فیزیکی این منطقه بود و ما همان زمان که در قالب تیم جامعه‌شناسی و تحقیق دانشگاه تهران در آن منطقه فعالیت می‌کردیم بارها جلسه گذاشتیم و هشدار دادیم که نگاه تک بعدی و تقلیل دادن عملیات بازسازی به آجر و ملات و سازه، آینده این منطقه را با مخاطرات فروانی مواجه می‌کند؛ ولی متاسفانه همین اتفاق بدی که ما هشدار می‌دادیم به وقوع پیوست و هم اکنون آسیب‌های اجتماعی در مناطق زلزله زده بسیار زیاد است چون در عملیات بازسازی، باید بازسازی اجتماعی و سایکولوژی و فرهنگی نیز در نظر گرفته می‌شد، ولی متاسفانه نشد.
