به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران، محفل ادبی فیض اداره کل کتابخانه های عمومی استان با حضور استادان، شاعران و ادب دوستان به صورت غیرحضوری برگزار شد.

در این محفل علاوه بر چهره های شاخص ادبی کشورمان از جمله علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، علی داوودی و مصطفی محدثی خراسانی، شاعران شناخته شده پارسی زبان سایر کشورها نیز حضور داشتند. پس از پخش سخنان علیرضا قزوه پیرامون ریشه های شعر و ادب فارسی و نحوه گسترش زبان فارسی در فراسوی مرزهای ایران، نکاتی پیرامون الزامات شعر آیینی توسط رضا اسماعیلی مطرح شد.

این جلسه با شعرخوانی مرضیه فرمانی از رشت، سرویش تریپاتی از بنارس و سخنان حمیدحمزه نژاد از مازندران پیرامون آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در مازندران و شعر خوانی نقی عباس از هند با موضوع خلیج فارس ادامه پیدا کرد.

(ویدئو را از اینجا هم می‌توانید ببینید)

انتشار ویدیوی معرفی و خوانش بخش هایی از کتاب شرح عرفانی نماز تالیف ملامحسن فیض کاشانی توسط علیرضا مختار پور و معرفی کتاب های خاتم سلیمانی و دیوان طالب آملی از دیگر بخش های این محفل ادبی بود.

بخش دوم کارگاه شعر، گفتمانی پیرامون شعر آیینی معاصر توسط محدثی خراسانی و علی داوودی برگزار شد. در این گفتمان به تاثیرات مثبت انقلاب اسلامی بر تشخص بخشیدن به مبحث شعر آیینی و شعر دینی اشاره و نمونه های موفقی از شعر آیینی معاصر به عنوان  شاهد مثال ارائه شد.  

گرامیداشت سالگرد وفات حضرت خدیجه کبری(س) و نیز کارگاه «ادبیات خلاق کودک و نوجوان» با حضور پوپک نیک طلب و بابک نیک طلب از دیگر بخش های این محفل ادبی بود.  

در ادامه متن برخی اشعار خوانده شده در این محفل آمده است.

شعر فاطمه صغری زیدی از هندوستان تقدیم به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی:

دل من گشته خونچکان سردار!
باز خالی شده جهان سردار
از در و بام، یک سکوت عجیب
باز پیچیده در مکان سردار
من کجا و کجا خدایی ها
من زمینی تو بی زمان سردار
عقل تاریخ کند گشته ولی
می کنم واقعه بیان، سردار
کربلا، خون و آتش و پیکر
شده تکرار، این و آن سردار
باز بر جسم پاره می تازند
لشکر کفر، بی امان سردار
باز هم سرخ گشته فرش زمین
باز تکرار شد  زمان سردار
دل  سید علی چه خون شده است
دیده ی ماست خونفشان سردار
عهد با پیکرت دوباره کنیم
 هست یار تو یک جهان سردار
صبح جمعه نوای آمدن است
کوچ کردی ز این جهان سردار


شعراحمد شهریار شاعر اهل پاکستان:

هرچند مشتِ خاکم و از خاک کمترم
با این وجود پیشِ تو من از همه سرم

زیباتر از همیشه‌ام و در نگاهِ تو
من گاهی آسمانم و گاهی کبوترم

در این هزارتوی جهانِ خراب و تار
من بی دعات راه به‌جایی نمی‌برم

سعی و تلاش و حرفه و علم و کمال، نه
با بوسه‌ای به پای تو امروز سرورم

شیرین‌ترین گناه همین بس که عشقِ تو
شد باعثِ رقابتِ من با برادرم

حیران و مات ماندم و دیدم که در نماز
از هر نظر شبیهِ خدا بود مادرم

‌

‌

‌

‌

‌