به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، آیین نکوداشت مسعود ده‌نمکی، نویسنده و کارگردان به همراه معرفی مجموعه ۷۸ جلدی «فرهنگ‌نامه اسارت و آزادگان»، شامگاه ۲۵ دی ماه ۱۴۰۲ در تالار رودکی تهران برگزار شد.

مسعود ده نمکی ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این مراسم، اظهار داشت: به اعتقاد من در بین ایثارگران، چند قشر مظلوم تر از سایرین هستند؛ آن ها به دلیل عدم فرهنگ سازی و اینکه اهل ادعا و تملق نبودند و حقوق خود را مطالبه نکردند، مظلوم واقع شدند؛ من معتقدم مظلوم ترین آن ها، جانبازان اعصاب و روان و آزادگان هستند.

وی ادامه داد: کنت الکساندر دومارانش، رئیس سابق سازمان جاسوسی فرانسه در سفر به عراق از اردوگاه های اسرای ایرانی بازدید کرد و در کتاب خود نوشته است «من در اردوگاه های اسرای ایرانی چهره ها و چشم هایی را دیدم که استقامتشان، برای ما تداعی کننده جنگ جهانی چهارم بود. متأسفانه ما از درک این موضوع عاجزیم و مفهوم ناقصی به ذهنمان متبادر می شود.» اگر آزاده ها از خود بگویند، همه فکر می کنیم از خود تعریف می کنند. اما اینگونه نیست. اداره کنندگان اردوگاه های اسرا را از خبیث ترین افراد انتخاب می کردند تا با اسرا برخوردی از سر رحمت و رأفت نداشته باشند؛ اما یکی از فرماندهان اردوگاه های اسرای ایرانی، در مقابل اسرای ما احترام نظامی گذاشت و گفت «ما اسیر شما بودیم، نه شما اسیر ما.» باید ببینیم چه اتفاقی است که دشمن را به این اعتراف بزرگ وا می دارد. باید تاریخ آزادگان را مطالعه کنیم تا بفهمیم نسل امروزی بعثی ها، یعنی داعشی ها، وهابیان و... چگونه با شیعیان برخورد می کنند. من در برابر آزادگان سر تعظیم فرود آوردم.

ده نمکی اظهار داشت: مظلومیت اسرا در این است که تنها عده ای از آن ها شناخته شده اند؛ ما در اردوگاه ها ده ها قهرمان داشتیم که گمنام و ناشناخته مانده اند. کسانی که اگر هر جای دیگر دنیا بودند، به آن ها مدال افتخار می دادند. مظلومیت اسرا، مرا بر آن داشت که کار بر روی «فرهنگ‌نامه اسارت و آزادگان» را آغاز کنم؛ پروژه ای که ابتدای راه تخمین می زدم یکی دو دهه به طول بیانجامد. مرحله پژوهش آغاز شد و به مدت ۲۰ سال، ۵۰ مصاحبه گر، ۵۰ تایپیست و... که تمام تیم از بانوان بودند، کار پیاده سازی حدود ۵ هزار ساعت مصاحبه را انجام می دادند؛ برای هر اردوگاه، اردوگاه نگاری انجام شد؛ اسناد صلیب سرخ اخذ و ترجمه و با خاطرات و اسناد موجود، تلفیق شد و به این ترتیب مجموعه ۷۸ جلدی «فرهنگ‌نامه اسارت و آزادگان» پدید آمد. این مجموعه هدیه من به آزادگان و سازمان هایی که در این زمینه کار می کنند و باید بگویم خروجی آن مصاحبه ها، چیزی فراتر از این ۷۸ جلد کتاب است. من ۷۸ جلد کتاب را در طول ۲۰ سال به سرانجام رساندم، اما حالا دیگر فکر می کنم شاید عمرم برای ادامه کار، کفاف ندهد. این کار در مدت ۲۰ سالی که گذشت، بی سر و صدا انجام شد و دلیل آن تعبیر حضرت علی(ع) است، مبنی بر اینکه «کاری به سرانجام می رسد که سرپوشیده باشد.» این کار حتماً قابل نقد است؛ اما در هر حال کار پایه ای است که در اختیار آزادگان قرار می گیرد.

وی ادامه داد: باید از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور قدردانی کنم که بانی خیر شدند و کتاب هایی که ۱۰ سال پیش کارشان تمام شده بود، امروز به مرحله چاپ رسید و به کتابخانه های مرجع اهدا خواهد شد. دیتای این مجموعه، میلیون ها صفحه فیش برداری شده است که می تواند به آثار دیگری تبدیل شود. حجم این دیتاها ۸ ترابایت است و من برای اهدای آن ها با چندین سازمان مکاتبه کردم، اما متأسفانه برای خیلی ها بی اهمیت بود و متوجه شدم که نذر فرهنگی یا کار فرهنگی هم مظلوم واقع شده است. اما شاید ۵۰ سال بعد این آثار محل رجوع بسیاری از پژوهشگران باشد؛ چراکه ما دیگر نیستیم که خاطرات جنگ را تعریف کنیم و رجوع به این کتاب ها می تواند زمینه ساز تولید رمان ها، فیلم نامه ها، سریال ها و... باشد.

ده نمکی از زحمات تمامی کسانی که در آماده سازی این مجموعه همکاری کردند، قدردانی کرد و گفت: آنچه در این مجموعه ارائه شده، روایتی جمعی است که از بیرون به مقوله اسارت نگاه می کند و هیچ تحلیلی روی آن نشده است؛ یعنی اگر کسی چیزی گفته و فرد دیگری چیزی مخالف آن گفته، هر دو نگاه آورده شده است. این کار برای من حاصل  ۲۰ تا ۳۰ سال پژوهش بوده است و از همراهی خانواده ام در این مسیر تشکر می کنم که شاید اگر صبوری آن ها نبود، این کار به سرانجام نمی رسید.