به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان سیستان و بلوچستان، به مناسبت گرامیداشت یاد و خاطره شهید آیت الله رئیسی شهید جمهور و یاران همراهش، مراسم سوگواره «روز وداع یاران»، با حضور علی سرگزی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان؛ غلامرضا باغبانی، مسئول هیات رزمندگان اسلام در استان؛ عباس نورزائی، مدیر بنیاد ایران شناسی، مهدی جهان تاب، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان، کتابداران و جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و هنر استان در کتابخانه نور زاهدان برگزار شد.

حامد زارعی، معاون اداره کل کتابخانه های عمومی استان در این سوگواره گفت: شهادت رئیس جمهور محترم هم برای دوستان و هم برای منتقدین ایشان ضایعه ای دردناک بود و بعد از آن هر یک از افراد از زاویه نگاه خود این حادثه را روایت کردند. برخی با خلق آثار هنری برخی با تهیه گزارش و ما هم امروز در این مکان جمع شده ایم تا این واقعه را از نگاه هنر روایت کنیم.

غلامرضا باغبانی، مسئول هیات رزمندگان اسلام نیز در این مراسم گفت: نگاه ولایی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در معرفی ارزش های انقلاب ستودنی است.

وی انقلاب اسلامی را حاصل تلاش و همت مردم دانست و گفت: انقلاب اسلامی با هدایت مقام معظم رهبری در ریل پیشرفت قرار گرفته و رهنمودهای ایشان باعث شده که این انقلاب علی رغم تمام دسیسه های دشمنان به حرکت رو به جلوی خود ادامه دهد.

مسئول هیات رزمندگان اسلام در سیستان و بلوچستان، با گرامیداشت یاد شهید جمهور گفت: این انقلاب حتی با شهادت رجائی ها، باهنرها، مفتح ها و رئیسی ها به حرکت رو به رشد خود ادامه داده و خواهد داد.

وی خستگی ناپذیری و شجاعت را از مهم ترین خصایص رئیس جمهور شهید بیان کرد و افزود: وقتی انسان مسیر الهی را انتخاب کند و در راه درست قرار گیرد، قطعاً خدا هم به او کمک خواهد کرد.

در ادامه این مراسم شاعران استان اشعاری در مدح شهید جمهور محترم کشور قرائت کردند.

تو هرگز در پی شهرت نبودی
خودت را وقف مردم می نمودی

در این روز مقدس، روز میلاد
چه پروازی، چه اوجی، چه فرودی

عجب آرامشی داری، مسافر
تو محبوب دل زاری ، مسافر

تو را طوفان زابل می شناسد
شهید خدمت و کاری ، مسافر

زمین و آسمان دلتنگ او بود
تمام ورزقان دلتنگ او بود

دل جنگل گرفت و اشک بارید
مه و رنگین کمان دلتنگ او بود

دلم آئینه ی غم بود ، انگار
برای من، محرّم بود، انگار

همه بودند و باران بود، امّا
یکی از جمع ما کم بود، انگار

گل سرخِ جهان افروز بودی
نجیب و قانع و پیروز بودی

جهان، داغ تو را باور ندارد
سرآغاز غمی جانسوز بودی

تو تفسیر تلاش و کار هستی
رئیسی خادم و سالار هستی

تو رفتی مثل یک پروانه، امّا
به چشم دشمنانت خار هستی
علیرضا سنچولی (عادل سیستانی)

کوه، آتش، ابراهیم ... چقدر این نشانه ها شبیه همند! تبر را روی دوش کدام بت گذاشته اید

که بتگران جهان تشنه خون تان بودند و آتش که اینبار، فرمان سوختن داشت تا طعنه ها و تهمت ها را بسوزاند ...

عمو بلند بالا عمود ...  چقدر این نشانه ها شبیه همند! عمود جبهه ی مقاومت

بلند بالای میدان بعد از شما کودکان غزه تشنه تر شهید می شوند ...

گزها سیاه پوشیدند باد بر دهل عزا کوبید وقتی تو را روی شانه های شهر تشییع میکرد خورشید!
محبوبه کلبعلی

تو چه گفتی به حضرت ثامن
که تورا اینچنین شده ضامن

روز میلاد او کبوتروار
تا ابد در حرم شدی ساکن

صبح و شب در رسانه ها گفتند
از تلاش یلی خراسانی

از حضورش میان مردم ما
از کمک های عین وپنهانی

صبح جایی و ظهر جای دگر
درد مردم به لب، سخنرانی

افتتاح هزار طرح نیک
طرح هایی به نفع و انسانی

بهر خدمت میان آتش بود
هم میان هوای طوفانی

لحظه ای خواب می شد
و آنهم در هوایی بد و بیابانی

روی سنگ و کلوخ و در سیلاب
جای آن صندلی سلطانی

او قسم خورده بود تا باشد
یوسف مردمان ایرانی

خستگی خسته بود از دستش
مثل یوسف عزیز کرمانی

هشتمین خادم وطن ایران
خادم هشتمین امام روحانی

رفت با هفت یار همسفرش
کاسمان را کند چراغانی

جنگل ورزقان بهشتش
بود آسمانی شد او به آسانی

جسمت اما هنوز در سفر است
تا بگویی که مرد میدانی

صبر و آرام تو ندیده ام
هرگز جز کنار شه. خراسانی

زحماتت حلال کن آقا
بر من و هر کسی که میدانی

وسط آسمان دلهامان
تا ابد یک ستاره می مانی

 چون به سوی رضاست آرامت
دعوتی تا همیشه مهمانی

وه چه زیبا شود حرم زین پس
بایل مشهد و شه خراسانی

منصوره مختاری زاهدان

«خادم الرضا»

ای خا دم الرضا به رضا ،می سپارمت
با خیلی کاروان، به خدا می‌سپارمت

اندر میان شعله و آتش چه می‌کنی؟
پرواز کرده ای، به سماء می سپارمت

جان را به پای کشور ایران ،گذاشتی
با دوستان به آل عبا، می‌سپارمت

ای سید شهید ره عزت و شرف
در خیلی سید الشهدا، می‌سپارمت

با هم رهان بر سر پیمان، که بوده‌اند
دور از فریب و رنگ و ریا ،می‌سپارمت

کردید کار خویش و نبستید بار خویش
با صاحبان صدق و صفا ،می‌سپارمت

نقش تو تا ابد نرود، از خیال من
با شاهدان به دست دعا، می‌سپارمت
شهرکی