به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان خراسان شمالی، سوگواره ادبی «روز وداع یاران» با محوریت گرامیداشت یاد و خاطره شهدای خدمت، آیت الله سیدابراهیم رئیسی شهید جمهور و همراهان ایشان با حضور جانشین فرمانده سپاه استان خراسان شمالی در امور اقشار بسیج، مدیر سازمان بسیج کارکنان استان، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان، مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری و جمعی از شاعران بومی استان در سالن آمفی تئاتر کتابخانه عمومی دهخدا بجنورد برگزار شد.

جانشین فرمانده سپاه جوادالائمه (ع) استان خراسان شمالی در امور اقشار بسیج در این نشست اظهار داشت: امروز کار خالصانه و عالمانه وظیفه همگانی است و باید در هر سمت و عنوان کاری که هستیم برای تحقق دولت اسلامی تلاش کنیم.

سرهنگ محمد براتی با بیان اینکه شهید جمهور در راه تحقق دولت اسلامی که مورد تأکید مقام معظم رهبری است، جان عزیز خود را فدا کردند، افزود: امروز روز جهاد و کار شبانه روزی است و باید در کنار هم با همدلی و هم افزایی به سمت جلو حرکت دهیم.

سرهنگ براتی گفت: رئیس جمهور شهید مردمی بود و حضور میلیونی مردم از اقشار مختلف در مراسم تشییع ایشان در جوار امام مهربانی ها، امام رضا(ع)، بیانگر این موضوع است.

مدیرکل کتابخانه های عمومی استان خراسان شمالی نیز در ادامه این نشست با بیان اینکه شهید آیت الله رئیسی از مسئولان پرکار و پرتلاش نظام بود، اظهار داشت: ایشان تنها رئیس جمهوری بود که توجه ویژه ای به مقوله فرهنگ داشت و این برای ما افتخار بزرگی است.

مهدی آریان افزود: شهید جمهور آیت الله رئیسی تأکید ویژه ای بر دسترسی عامه مردم به کتاب داشتند و با هدف برقراری عدالت فرهنگی دستور ویژه ای برای راه اندازی ۲۰۰ کتابخانه سیار صادر کردند.

در ادامه این نشست شاعران بومی استان به خوانش اشعار خود پرداختند.

رسول فخر قاسمی
باور نکردم چون پیمبر بوده باشی
در آسمان ها ماه و اختر بوده باشی
باور نکردم اینچنن افسانه در عشق
خورشید در دستان مادر بوده باشی
باور نکردم ای که ابراهیم دوران
در امتداد عصر آخر بوده باشی
فرزند زهرا در زمین بودی تو آقا
حالا در کنار حوض کوثر بوده باشی؟

علی حصاری
ای ساده ترین شرح وفاداری این خاک
در بستر توفنده ترین جاری این خاک
بنگر که شدی رود به پایان نرسیدی
دریا شدنت حاصل بیداری این خاک
ناگه به حریمی که حرم بود رسیدی
پرواز تو در سیر سبکساری این خاک
این سیل خروشان که به اشراق تو پیوست
مشتی که نمونه است ز خروار این خاک

محمدرضا قدیمی
یی پرستوی قاف قله نشین پشت کردی به آشیانه چرا؟
فیض باران به باور امت بی خبر ترک این آشیانه چرا؟
در غروب هوای بارانی شعله عشق در دلت جوشید
وقت سعی و صفا، امیر حرم کاروان ترک کرده، خانه چرا ؟
امتی در غمت یتیم چنین، بی رییسی دچار بیم چنین
مرحبا فتح جان و دل داری بی خبر بال عاشقانه چرا ؟

محمد یزدانی
چرا ایران چنین مات سرا شد
چرا در وادی غم مبتلا شد
چرا خوبان عالم را گرفتند
چرا بار دگر کرب و بلا شد
چرا یاران شدند پرپر یکایک
همه عالم سراسر در عزا شد
چرا سید ما از ما گرفتند
چه دید از ما که او از ما جدا شد

نجیبه مولوی
در شب یلدای ایران، هم ناله زد
جسم بی تاب رئیسی بال چو پروانه زد
گر چه مه بود و زمین گِل بود در این ماجرا
خادم موسی الرضا در ورزقان آخر چرا؟
در نبرد غزه با فرعونیان موسی شدی
بحرها بشکافتی تا انجم ایران شدی
آخر آیا میز خدمت در میان کوه بود؟
یا در آتش سوختن در جنگل انبوه بود؟
بی قرار از این غم جانسوز یا موسی الرضا
شاید ابراهیم قربانی شده از بهر ما

علی جلیلی
یک لحظه جهان در نظرم تار شد انگار
غمهای جهان بر سرم آوار شد انگار
سخت است غم دیدن یک مادر محزون
کز داغ پسر تازه خبردار شد انگار
از بس تو عزیز دل مردم شده بودی
شور تو شعار در و دیوار شد انگار 

زهرا شیردل
در آن روز مه آلودی که سرما طعم غربت داشت
زمین آرام تر چرخش، زمان وارونه سرعت داشت
پر از پژواک می شد ، لابلای کوه می پچید
صدای شیون باران که سیلی از مصیبت داشت
دلی بی تاب می گشت و دمادم نبض می پاشید
به روی تاج مشکینی که طیفی از شهامت داشت
ردای خدمتش پوشید و با یاران سربازش
به سوی عرش رجعت زد، تنی را که امانت داشت

مرضیه براتی
تو از سلاله زهرا (س)، تو از تبار غدیری
که مثل کوه صبوری که مثل شیر دلیری
نه اهل رنگ و ریایی و نه اهل جاه و مقامی
تو مرد ساده نعلین و بوریا و حصیری
دلت قرار ندارد کنار میز ریاست
شبی مسافر جنگل، شبی میان کویری
چقدر زخم به تن داری از اهانت سنگی
چقدر درد به دل داری از تمسخر تیری
تو سرو کوهی سبزی، خدا نخواست بمیری
اراده کرد که بر قله ها قرار بگیری