به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان گلستان، نشست نقد و بررسی کتاب «ایستگاه خیابان روزولت»، با حضور محمد محبوبی نویسنده کتاب، منتقدین کتاب و فعالان فرهنگی به صورت حضوری و مجازی برگزار شد.

در ابتدای این نشست ملیحه ایثاری، کتابدار کتابخانه عمومی شهید ربانی شهرستان بندرگز در ارتباط برخط، به معرفی کتاب ایستگاه خیابان روزولت پرداخت.

در ادامه فاطمه اسدپور کیاسری، فعال فرهنگی و از منتقدان حاضر در نشست؛  نثر ساده، روان و جذاب کتاب ایستگاه خیابان روزولت را از نقاط قوت این کتاب دانست که خوانش آن را برای خواننده تسهیل کرده است.
وی در ادامه، منسجم نبودن بعضی از قسمت‌های کتاب را از نقاط ضعف کتاب دانست.

در ادامه، سید روح‌الله، فعال اجتماعی و یکی دیگر از منتقدین کتاب، گفت: دشمنی آمریکا با ایران از کودتای ۲۸ مرداد، عدم استرداد شاه و عدم عودت ۳۵ میلیارد دلار توسط شاه به ایران بوده است و حادثه تسخیر لانه جاسوسی با پیشینه کارهای قبل آمریکا در ایران بوجود آمده است؛ لذا دشمنی با ایران سابقه تاریخی دارد و محدود به حوزه جمهوری اسلامی نمی‌شود.

وی در ادامه گفت: این کتاب از لحاظ محتوایی مشکل خاصی ندارد و بیشتر در نگارش و انسجام داستان ایراداتی وارد است که قابل برطرف‌شدن است.

فرشید دیلمی منتقد دیگر حاضر در جلسه اظهارداشت: پرسشی در خصوص روایت این کتاب مطرح است که اگر تسخیر لانه جاسوسی اتفاق نمی‌افتاد، چه حادثه در ایران رخ می‌داد و آیا ماجرای تسخیر لانه جاسوسی، دقیقا همان چیزی است که در کتاب آورده شده است؟
وی در ادامه افزود: این کتاب، فقط شرح واقعه بدون تحلیل از واقعه را به مخاطبان ارائه می‌دهد و بهتر بود تحلیلی از شرح واقعه هم در این کتاب گنجانده می‌شد.

علی درزی، فعال فرهنگی و کارگردان سینما، کتاب را کتاب دارای پایه و اساس محکم دانست و تاکید کرد: حجم زیاد کتاب، رغبتی را برای خواندن کتاب توسط نسل جوان را فراهم نمی‌آورد و باید این کتاب با حجم کمتر و محتوایی مناسب برای گروه سن نوجوان، بازنویسی شود.
وی در ادامه گفت: با توجه به داستان و بیان روایت‌گونه کتاب، می‌توان فیلم و سریالی را در این خصوص ساخت.

نصرت‌الله صادقلو، دیگر منتقد حاضر در جلسه، نگارش کتاب را یکدست خواند و این ویژگی را هنری در نویسندگی دانست و یکی از دلایل با ارزش‌بودن این کتاب را یکدست بودن کتاب خواند.

سپس؛ محمد محبوبی، نویسنده کتاب، به صورت مجازی وارد جلسه شد و بعد از تشکر از حاضرین و منتقدین در جلسه خاطرنشان کرد: بیشتر نقدها در بُعد نرمال و ادبی است و نقدهای محتوایی به کتاب وارد نشده است.

وی در خصوص گروه سنی، این کتاب را مختص بزرگسالان دانست و گفت: نوع نگارش این کتاب برای گروه سنی کودکان و نوجوانان نیست و حجم زیاد کتاب را براساس نوع مخاطب در نظر گرفتم.

محمد محبوبی، درباره‌ علت رفتن به سراغ سوژه‌ای با این مختصات، دو دلیل را بیان کرد و افزود: در کتاب‌های تحلیلی که از اوایل دهه‌ ۶۰ انتشارشان شروع شد، بیشتر از زاویه‌ دید آمریکایی‌ها به موضوع نگریسته شده است. این ضعف باعث شده تسخیر سفارت آمریکا در سال ۵۸ به‌عنوان یک موضوع متمایز و نیازمند بررسی بیشتر مطرح شود. به عبارت دیگر، این واقعه یکی از مناطق محروم تاریخ‌نگاری ایران به شمار می‌آید که به آن پرداخته نشده است.

وی همچنین ادامه داد: به اسناد برخی از نهادها دسترسی پیدا نکردم؛ که اگر دسترسی پیدا می‌کردم، یقیناً کار متفاوتی می‌شد. اسناد دولت موقت هم در اختیار من قرار نگرفت. عمده مطالب کتاب بحث مذاکرات طرف ایرانی با طرف آمریکایی است و به روابط دو جانبه ایران و آمریکا در این کتاب پرداخته شده است. تلاش کردیم در این کار، از دو مجموعه اسناد رقیب و اسناد ناظر بی‌طرف استفاده کنیم.
در پایان نشست، از منتقدین حاضر در جلسه با اهدای لوح یادبود، تقدیر شد.