به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان گیلان به نقل از پایگاه خبری قدس آنلاین و روزنامه قدس، کتابخانه «سیار قاصدک»، ماشین وانت آریسان کوچکی است که رؤیاهای بزرگی حمل می‌کند؛ به شوق دیدن کودکانی می‌رود که تنها تفریحشان کتاب است. صمد رهبریار، کارشناس ارشد ادبیات کودک و نوجوان است و به عشق کودکان ۶ روز هفته را به کوه و کمر می‌زند تا کتاب به دستشان برساند تا به گفته خودش نه تنها دایره لغاتشان را که جهانشان را وسیع‌تر کند.
رهبریار در خصوص ایده راه اندازی کتابخانه سیار، گفت: کتابخانه سیار قاصدک متعلق به اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان گیلان است. یعنی در واقع متولی این کتابخانه، یک ارگان است و من مسئول این کتابخانه هستم. این کتابخانه کار خود را از سال ۹۵ آغاز کرد و دارای ۲ هزار و ۵۰۰ نسخه کتاب کودک، نوجوان و بزرگسال و البته نشریات است. هدف از تشکیل آن ارائه کتاب به صورت امانت و بدون پرداخت هزینه حق عضویت به ساکنان محلات کم‌برخوردار بود و من از سال ۹۸ مسئول کتابخانه شدم.
مسئول کتابخانه سیار قاصدک در خصوص شرایط امانت گرفتن کتاب از این کتابخانه، اظهار داشت: شرایط ثبت‌نام، عضوگیری و امانت دادن کتاب در کتابخانه سیار کاملاً مثل کتابخانه‌های عمومی شهر است. ما به ۱۰ منطقه محروم کتاب‌رسانی انجام می‌دهیم و در کنار آن اگر مدرسه، مسجد یا فضای آموزشی باشد با آن‌ها هم همکاری می‌کنیم یا جلسات نقد کتاب و کتاب‌خوانی برای بچه‌های این محلات برگزار می‌کنیم.
وی ادامه داد: کتابخانه‌های عمومی براساس رده‌بندی سنی به متقاضیان کتاب می‌دهند، حالا این کتاب‌ها یا به صورت فصلی از شهرستان تأمین و خریداری یا از طریق نهاد کتابخانه‌های عمومی تأمین می‌شود. اما تمرکز اصلی ما روی حوزه کودک و نوجوان است. این کتابخانه سیار در یک دستگاه وانت‌آریسان قرار گرفته که پشت و کناره‌هایش کتاب چیده شده است؛ یک کتابخانه هم در رشت به عنوان کتابخانه مادر در نظر گرفته می‌شود که بیشتر کتاب‌ها آنجا گذاشته می‌شوند. با توجه به تقاضای محلات تعدادی کتاب در حال گردش و جایگزینی است. عمده موضوعات آن ها هم رمان ایرانی و خارجی است که از سوی متقاضیان و اعضای کتابخانه خواهان دارد.
رهبریار تصریح کرد: هدف اولیه ما علاوه بر ترویج کتاب و اطلاع‌رسانی، این است که کتاب خواندن را برای افراد ساده‌تر کنیم. به همین دلیل در بدو امر کتاب‌های سنگین پیشنهاد نمی‌کنیم. خانواده‌ها ابتدا به بهانه بچه‌ها کتاب می‌گیرند و خودشان هم رمان‌های ساده را انتخاب می‌کنند و ما در طول سال کم‌کم کتاب‌های خوب را به آن‌ها معرفی می‌کنیم تا ذائقه‌شان برای خواندن کتاب ارتقا یابد. کتاب‌هایی هستند که مورد علاقه بسیاری از خانواده‌ها است هر چند ممکن است از نظر متخصصان و کارشناسان در رده کتاب‌های عامه یا زرد قرار گیرد، اما من براساس تجربه می‌گویم که این کتاب‌ها برای شروع کتاب‌خوانی بسیار خوب و قابل فهم هستند؛ چراکه یک زندگی را روایت می‌کند.
وی ضمن ابراز رضایتمندی از خدمت به عنوان یک کتابدار، گفت: اگر کسی بخواهد در این حوزه کار کند باید این کار را عاشقانه دوست داشته باشد در غیر این صورت پس از مدتی خسته می‌شود و به مشکل برمی‌خورد. من ۱۰ سال کار کودک کردم و کمترین پول‌ها در این حوزه برایم شیرین است. اگر چه شرایط کار سختی دارد. نباید خیلی سخت بگیریم نه خیلی راحت‌انگاری کنیم. این حرفه نیز، مثل همه شغل‌ها، شیرینی و مشکلات خودش را دارد. مثلاً سروکله زدن با مشکلات فنی ماشین و آب و هوا به‌ویژه در استان ما و اینکه به کودکان اطلاع بدهیم که نمی‌توانیم به محله آن‌ها برسیم، از سختی‌های کار ما است. از آنجا که این نوع کار، تک کتابداری است، باید همه کارهای فنی ماشین، نامه‌نگاری با اداره و آمادگی برای هر نوع طوفان و تغییرات آب و هوایی را داشته باشیم و انجام بدهیم. به خصوص در شمال وقتی به شدت باران می‌گیرد باید به سرعت بتوانید کتاب‌ها را جمع‌آوری کرده و ماشین را به محل امنی برسانید. مجموع این هیجان‌ها شیرینی این کار را نشان می‌دهد، ولی اگر کسی کارش را دوست نداشته باشد در نیمه کار خسته می‌شود. شغل ما به اصطلاح رنگی است، چون حس خوب بچه‌ها را دریافت می‌کنیم.
مسئول کتابخانه سیار قاصدک با تشریح یک روز کاری خود، گفت: در زمان شیوع کرونا معمولاً ساعت کاری ما مثل بقیه کتابدارها از ۸ تا ۱۳ است، ولی پیش تر روزی هشت ساعت کار می‌کردیم. هر روز باید به دو منطقه برویم و در هر محله دو ساعت توقف کنیم که با دو ساعت کارهای اداری ثبت‌نام و آماده‌سازی و مرتب کردن کتاب‌ها و دو ساعت هم رفت و آمد، معمولاً هشت ساعت طول می‌کشد. بعدازظهر هم به نوعی درگیر تماس‌ها و پیام‌های بچه‌ها یا والدینشان هستیم.
رهبریار در خصوص نحوه ارائه خدمات کتابخانه سیار در ایام شیوع ویروس کرونا، بیان کرد: از ابتدا وضعیت استان گیلان قرمز بود و از اول اسفند کار ما تعطیل شد. سه ماه به منطقه‌ها نرفتیم. از آنجا که بچه‌ها در این مدت بیشتر درگیر درس و تکالیف و امتحان‌هایشان بودند و از طرف دیگر تنها تفریح شان کتاب است، ما ناچار وارد فضای‌مجازی شدیم. البته شخصاً تلفنی با بچه‌ها تماس داشتم و گاه تصاویری از کتاب‌ها می‌گرفتم و برایشان می‌فرستادم. اگرچه در بسیاری از این مناطق همه مردم به موبایل و فضای مجازی دسترسی ندارند. در یکی از همین روزهای کرونایی نیز، با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی برای بچه‌ها جایزه بردیم. از آنجا که کتابخانه ها تعطیل بود نمی‌توانستیم کتاب امانت ببریم، پس به آن‌ها کتاب هدیه دادم تا ارتباطم را حفظ کنم.
گفتنی است، صمد رهبریار، مسئول کتابخانه عمومی سیار قاصدک رشت سال گذشته موفق به کسب عنوان مروج برتر کتاب در جشنواره بزرگ مروجان کتاب کشور شد.
ارسال نظر