به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی، به همت محفل ادبی هاتف اداره کل کتابخانه های عمومی آذربایجان غربی و به مناسبت ماه محرم، نشست «بررسی آداب عزاداری محرم در آذربایجان و بررسی اشعار عاشورایی تعدادی از شاعران» با حضور مصطفی قلیزاده علیار، دبیر محفل ادبی هاتف؛ علی ضیایی، دکترای ادبیات، پژوهشگر و مدرس دانشگاه؛ سمیه بخشی، دکترای ادیان، پژوهشگر و مدرس دانشگاه؛ اعضای محفل ادبی و سایر علاقه مندان در سالن استاد شهریار کتابخانه مرکزی استان برگزار شد.
مصطفی قلیزاده علیار، دبیر محفل ادبی هاتف با اشاره به تأثیر واقعه عاشورا در شعر و ادبیات ترکی اظهار داشت: واقعه بزرگ عاشورا و ماجرای کربلا چنان در فرهنگ مردمی و ادبیات ترکی جلوه دارد که جزء لاینفک فرهنگ آیینی و زبانی ما شده است.
وی ادامه داد: عبدالحسین خاذن، عباس‌قلی اردبیلی، رضا صراف تبریزی، قمری دربندی و .... از شاعرانی هستند که در عرصه ادبیات عاشورایی در زبان و ادبیات ترکی خوش درخشیده‌اند؛ برخی اشعار فاخر عاشورایی در آذربایجان ریشه در احادیث دارند و تبدیل به شعار شده اند.
وی در ادامه شعر زیر از سروده‌های «شهریار» را خواند:
حسینه یرلر آغلار گویلر آغلار بتول و مرتضی، پیغمبر آغلار
حسینـون نوحـه‌سین «دلـریش» یازاندا مسلمـان سهلدیـر کــه کافـر آغـلار
کوراولمیش گوزلرین قان دوتدی شمرین کی گؤروسون اؤز الینده خنجر آغلار
حسینــون کؤینگــی زهــرا الینــده چکـر قیحــا قیـامت، محشـر آغـلار
آتانـــدا حرملــه اوخ کــربـــلاده گؤریدین دشمـن آغـلار، لشکر آغلار
سمیه بخشی، دکترای ادیان، پژوهشگر و مدرس دانشگاه اظهار داشت: واقعه عاشورا در ۱۰ محرم سال ۶۱ ه.ق. و وقایع آن روز زمینه ساز پیدایش فرهنگ ژرف، زایا و پویای عاشورایی و جاودانگی آن در جهان شد؛ در کتاب «حسین در اندیشه مسیحیت» نوشته آنتوان بارا آمده است «حسین وجدان بیدار همه ادیان و آزادگان جهان است.»
وی ادامه داد: امام حسین (ع) مرگ سرخ را بر زندگی در ذلت ترجیح داد و شهادت را در راه رسیدن به هدفش یعنی احیای دین جدش انتخاب کرد؛ عزاداری ها برای حفظ شعائر اسلام و زنده نگه داشتن شور و شعور حسینی هستند و بخشی از حیات دینی و معنوی مردم شده است.
علی ضیایی، پژوهشگر و مدرس دانشگاه با اشاره به آداب و رسوم عزاداری در آذربایجان اظهار داشت: بخشی از این آداب دارای پیشینه قبلی هستند و برخی سوگواره هایی هستند که بعدها ایجاد شده اند؛ هم چنین برخی در تمامی مناطق مشترک بوده و برخی مختص منطقه خاصی هستند و نمادهای خاص دارد.
وی ادامه داد: سینه زنی، زنجیززنی، نوحه سرایی، اطعام، نذورات و ... ریشه در باورهای عمیق دینی داشته و پیامدهای اجتماعی خاص خود را دارد؛ چراکه زمینه آشنایی با فلسفه عاشورا و ماندگاری آن را فراهم می کند.
شعرخوانی اعضای محفل ادبی هاتف و معرفی آثار ترکی مرتبط با واقعه عاشورا بخش دیگری از این آیین بود.
