به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی چهارمحال و بختیاری، آئین نقد و بررسی کتاب «چقن بسته» نوشته منصور دهقان قهفرخی، با حضور سید مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی؛ احمد فرهادی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان؛ اعضای شورای اسلامی شهر فرخشهر، بخشدار، رییس گنجینه آموزش و پرورش استان و جمعی از شعرا، ادبا و مسئولین محلی در محل کتابخانه ملاصدرای شهر فرخشهر برگزار شد.
در این مراسم دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور ، ضمن بیان ویژگی‌های یک شهر فرهنگی گفت: چیزی که یک شهر را دوست‌داشتنی می‌کند از جنس نشاط معنوی و بهجت درونی و دل‌خوشی است وگرنه زرق‌وبرق شهری خیلی جاهای دنیا وجود دارد.
وی افزود: در خصوص شاعران و اهل ادب با توجه به این‌که استان دارالشعرای آیینی ایران است طبعاً فرخ شهر در کنار دیگر شهرهای استان یک ادبستان و یک پایتخت ادبی در چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود که در کل کشور و در کل تاریخ ایران خصوصاً دوره تیموری به بعد هیچ‌گاه دوره‌ای نبوده که این شهر خالی از شاعران اهل دل باشد.
امامی اذعان داشت: آن‌چه در مورد حمایت از شاعران در چارچوب قواعد صندوق هنر بشود انجام داد حتماً پیگیری خواهیم کرد و اگر خلل، نقص و بروکراسی وجود داشته باشد و در این خصوص کوتاهی صورت‌گرفته باشد پیگیری می‌کنیم که مبادا حق امری ادا نشود.
وی به بحث گویشهای محلی پرداخت و افزود: در مورد گویش ما در ایران یک زبان رسمی داریم که زبان عزیز فارسی است و براساس برآوردها بین هفتاد تا صد و سی گویش در ایران وجود دارد و گویش قهفرخی یکی از زیباترین و اصیل‌ترین گویشهای ایران است از خانواده گویشهای ناحیه‌ی فرهنگی مرکزی ایران محسوب می‌شود.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور ادامه داد: یکی از سیاست‌های جدی فرهنگی کشور و جهان معاصر صیانت و ممانعت از امحاء و زوال گویش‌ها است و دلیل آن این است که جهان تک‌قطبی و جهان امپریالیستی به‌دنبال تک‌زبانی و تک فرهنگی است چون در شرایط تک‌زبانی و تک فرهنگی امکان امپریال شدن وجود دارد و رابطه طولی و استعمار بالا به پایین ایجاد می‌شود و استعمار ملیت‌ها سرعت می‌گیرد؛ اما انسان‌ها و کشورها در شرایطی که تنوع زبانی و فرهنگی داشته باشند همین امر به آنها هویت می‌دهد و قابل استعمار نخواهند بود.یونسکو در سال ۱۴۰۰ یک اطلسی در مورد زبان‌ها و گویشهای در حال زوال منتشر کرد که بر اساس آن در ایران حدود دوازده مورد مشخص شده بود که کمی کم‌تر از واقعیت به‌نظر می‌رسد لذا جلوگیری از زوال زبان‌ها و گویشهای استانی حمایت جدی را می‌طلبد.
وی اظهار داشت: هر کتاب شعر معتبری که تمرکز بر گویشهای ایرانی داشته باشد مورد حمایت قرار می‌گیرد و باید رسانه ملی نیز به این مهم توجه کند. دوستان در نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور به‌عنوان یک نهاد بیش فعال در حوزه شعر، داستان، قصه و زبان فارسی حتماً می‌توانند بخشی از مسائل را حل کنند.
امامی افزود: اگر نخبگان یک شهر به هر دلیل مهاجرت کردند بدانند که مسئولیت معنوی و فرهنگی آنها این است که به فرهنگ و ادب موطن خود خدمت کند و گویش محلی نوژن خود را به عنوان میراثی کهن حفظ نمایند.
وی ضمن تبریک به شورای اسلامی شهر و شهرداری فرخشهر جهت نگاه بی‌نظیر به مسائل فرهنگی و توجه به شعرا و ادبا گفت:ایجاد کتابخانه ادبی پیشنهاد خوبی از طرف این دوستان است که قطعاً به دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور منتقل خواهیم کرد و اگر بشود ذیل کتابخانه‌های موجود بخش تخصصی ادبی گویش‌ها را ایجاد کرد می‌تواند این استان گزینه خوبی برای ایجاد نخستین بخش گویش و زبان‌های ایران با تأکید بر گویشهای استان چهارمحال و بختیاری باشد.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در پایان ضمن تبریک به نویسنده کتاب چقن بستن گفت: نویسنده این کتاب جزو همان کسانی است که ما آنها را مفاخر فرهنگی و قهرمان‌های معمولی می‌دانیم. ما نیازمند قهرمانان معمولی هستیم، قهرمانانی که از چشمه‌ی زندگی مردم جوشیده باشند و این مفهوم حقیقی فرهنگ عمومی است افرادی که در کنار زندگی معمولی، ادب و فرهنگ سرمایه اصلی آنها است. اشعار گویشی کتابخانه تنوع فرهنگی ما محسوب می‌شوند و قطعا هر تلاشی جهت حفظ گویش‌ها انجام خواهیم داد. هرچه گویش‌ها حفظ شود یعنی تنوع فرهنگی ایران حفظ شده‌است پس برای حفظ آن باید همتی جدی و تلاشی خستگی ناپذیر داشت.
گفتنی است کتاب «چقن بسته» نوشته منصور دهقان قهفرخی، برگزیده‌ای از اشعار محلی «قهفرخی» در قالب‌های غزل، مثنوی، دوبیتی و رباعی بوده که حاصل چندین سال تلاش شاعر در عرصه شعر محلی است.
در این کتاب علاوه بر استفاده از قالب‌های گوناگون شعری و پرداختن به موضوعات اجتماعی، فرهنگی و عاشقانه، از ضرب‌المثل‌ها، کنایه‌ها و طنزهای تلخ و شیرین محلی نیز استفاده‌شده است.بیشتر اصطلاحات محلی این کتاب با توضیح پاورقی آمده است و مخاطب به‌راحتی می‌تواند با اصلاحات و لغات محلی گویش «قهفرخی» به‌درستی آشنا شود.انگیزه شاعر این مجموعه احیای گویش و فرهنگ بومی فرخشهر «قهفرخ»، یکی از شهرهای چهارمحال و بختیاری، بوده است.
