به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی آذربایجان شرقی، همایش ملی «روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت مقام استاد شهریار»، شنبه ۲۷ شهریور ماه، با حضور مهدی رمضانی، معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور؛ شهرام خدایی، مدیرکل کتابخانه های عمومی آذربایجان شرقی و جمعی از شاعران محافل ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور برگزار شد.
مهدی رمضانی، معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در این نشست با بیان اهمیت صیانت و پاسداشت ادبیات، زبان و شعر فارسی گفت: با وجود تلاش ها و دست اندازی های مذبوحانه توسط برخی کشورهای و تلاش کشورهای غربی برای حذف حوزه نفوذ زبان فارسی، ذخایر ادبی غنی که در ایران اسلامی وجود دارد، ذخایر غیرقابل انکار و غیرقابل تغییری است.
رمضانی با تاکید بر وظیفه همه سازمان ها و دست اندرکاران فرهنگی در تبلیغ و ترویج زبان و ادبیات فارسی افزود: مقام معظم رهبری به حق شعر را یک ثروت ملی می دانند. توجه ویژه ای که ایشان به ادبیات و شعر دارند نشان از اهمیت فزاینده و لزوم گسترش تلاش ها در این حوزه است.
معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در بخش دیگری از سخنان خود با تمجید از قریحه شعری استاد شهریار، انتخاب روز بزرگداشت شهریار برای گرامیداشت زبان و ادبیات فارسی را خوش ذوقانه و از روی تحقیق دانست و گفت: شهریار شاعری است که در همه حوزه های موضوعی اجتماعی، فرهنگی و دینی عصر خود وارد شده و شعر شهریار از عاشقانه هایش تا اشعار سیاسی و آیینی در حوزه ائمه اطهار، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس زبانزد و قابل تفکر و تقدیر بوده است.
رمضانی با تاکید بر دغدغه دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور مبنی بر پاسداشت و محافظت و گسترش زبان و ادبیات فارسی، حمایت از آثار فاخر در حوزه نشر و تشکیل محافل ادبی و شورای ادبی نهاد را گامی مهم در این راستا دانست و سخنان خود را با خوانش بخشی از شعر کاروان کربلا از استاد شهریار به پایان برد:
شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین
از حریم کعبۀ جدّش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد امّا صفا دارد حسین
می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم
بیش از اینها حرمت کوی منا دارد حسین
پیش رو راه دیار نیستی کافیش نیست
اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین
بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین
رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند
تا به جائی که کفن از بوریا دارد حسین
بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب
ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین
سروران ، پروانگان شمع رخسارش ولی
چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین
...
شهرام خدایی، مدیرکل کتابخانه های عمومی آذربایجان شرقی در این نشست ضمن تبریک روز شعر و ادب فارسی گفت: در تمدن ایرانی ادبیات همیشه به عنوان کانون بازتاب مسائل فرهنگی و اجتماعی به شمار می آمده است. بر این اساس شاعران نیز هر کدام در عصر خود به عنوان رهبران افکار جامعه نقشه پررنگی در توسعه جامعه ایفا کرده و عالی ترین و لطیف ترین معانی و مضامین ارزشمند و آموزنده را در قالب های گوناگون شعری به جامعه بشری ارزانی داشته اند.
خدایی در بخش دیگری از سخنان خود با برشمردن ویژگی های شعری محمدحسین بهجت تبریز ملقب به شهریار گفت: شهریار با اینکه زبان مادری اش ترکی بوده اما در سرودن انواع شعر فارسی مانند غزل، قصیده، مثنوی تبحر داشتهاست. همچنین شهریار دل در گرو عالم هنر داشته و به تمامی هنرها، به ویژه شعر، موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت. او نستعلیق و خط تحریری را خوب می نوشت و قرآن را با خط خوش کتابت می کرد.
در ادامه این برنامه مرتضی طوسی، دبیر محفل ادبی شهریار اداره کل کتابخانه های عمومی به خوانش شعری از آثار خود پرداخت که تضمین مخمس برای یکی غزل معروف استاد شهریار است:
تامگر بر سرم آیی و دمی بنشینی
صددعا رفت و نیامد زپی اش آمینی
شاهد این شب جانسوز تویی،می بینی
"امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی"
گوشه ای هست چو محراب،دعا می خوانم
سر عهدی که به جان بسته دلم می مانم
گرو عشق شد ای ماه دل و ایمانم
"کاهش جان تو من دارم و من می دانم
که تو ازدوری خورشید چها می بینی"
دل من چون دل تو تنگ و زبانم الکن
خسته ام چون تو از این گردش ایام کهن
خواب از چشم جدا گشته و دست از دامن
"توهم ای بادیه پیمای محبت چون من
سر راحت ننهادی به سر بالینی"
گرم تر میشود از دوری تو با من اشک
خوشه چین لشکر مژگان من و خرمن اشک
چاره ساز است مگر با دل چون آهن،اشک
"هرشب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک
تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی"
دوستان شرح غم عشق تو با من گویند
عاشقان عطر سر کوی تو از من جویند
من به یکسویم و اینها همه در یکسویند
"همه در چشمه ی مهتاب غم از دل شویند
امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی"
کارمن از سر هر شاخه گل از غم چیدن
حسرتم دست به گیسوی تو چرخانیدن
آرزو کردن و از عشق تو سر پیچیدن
"من مگر طالع خود در تو توانم دیدن
که توام آینه ی بخت غبار آگینی"
دام خالی شد و صید از کف صیاد رمید
درد افزون شد و در باغ سر سرو خمید
آرزو رفت پس از آن نه رجا و نه امید
"نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید
که کند شکوه زهجران لب شیرینی"
زیر این بار گرانی که کمر می شکند
آه از این کوچه که دیوار تو سر می شکند
عهد اگر بست کسی ساده مگر می شکند
"باغبان خارندامت به جگر می شکند
برو ای گل که سزاوار همان گلچینی"
واژگون شد دلم از گردش این دور زمان
خسته ام خسته دل و جانم وچشمم نگران
یار بی مهر و دلم تنگ و پر افسوس جهان
"تو چنین خانه کن و دلشکن ای باد خزان
گرخود انصاف کنی مستحق نفرینی"
گفته بودی پس ازین رای سفر خواهی زد
آه ازین فکر که در کوی که پر خواهی زد
گوش بر در که مگر حلقه به در خواهی زد
"کی بر این کلبه ی طوفان زده سرخواهی زد
ای پرستو که پیام آور فروردینی"
درد دل گفتن من مایه زحمت باشد
اگر از چشم تو این گریه اذیت باشد
دوست دارم که تو باشی و سعادت باشد
"شهریارا اگر آیین محبت باشد
جاودان زی که به دنیای بهشت آیینی"
در این برنامه همچنین فریبا یوسفی، عضو شورای ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور به شعرخوانی از آثار خود پرداخت:
آفتاب مهر دلچسب است
سردی اندوهگینش نیز
روزها عمر کمی دارند
زود میآید شب پاییز
برگ میریزد که برخیزد
خاک میماند ... و خواهد زاد
او سفرزادهست، خواهد رفت
چارهای دیگر ندارد باد
ابر روی شیشهها نم نم
از غبار خفته میکاهد
رنگها را زنده و روشن،
چشمها را شسته میخواهد
نغمۀ شاد پرستوها
روزهایی بود و دیگر نیست
کوچ میکردند و میگفتند:
"مرگ پایان کبوتر نیست"
گیسوانت را قلممو کن!
باد! ای رقصای سرگردان
رسم کن با آبرنگ از شهر
طرح زیبایی پس از باران
گفتنی است، بیست و هفتم شهریور ماه، سالروز درگذشت سید محمدحسین بهجت تبریز ملقب به شهریار، شاعر معاصر ایرانی، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ملی شعر و ادب فارسی، نامگذاری شده است.
ارسال نظر