به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی تهران، جلسه نقد و بررسی کتاب «من پیش از تو» اثر جوجو مویز با حضور مریم مفتاحی، مترجم؛ یاسر هدایتی، منتقد و جمعی از علاقه‌مندان به حوزه کتاب ۲۶ آذرماه در کتابخانه پیروزی تهران برگزار شد.
مریم مفتاحی مترجم کتاب «من پیش از تو» ضمن تقدیر از بانیان برگزاری این نشست، اظهار داشت: از کودکی عاشق ترجمه بودم؛ پدرم روزنامه‌نگار و اهل مطالعه بود؛ با تشویق او از کودکی به کلاس زبان انگلیسی می‌رفتم و بعدها با آگاهی وارد رشته مترجمی زبان انگلیسی شدم. کتاب «آخرین پرنده در شاخه تنها» نخستین کار ترجمه بنده بود که در سال ۶۷ منتشر شد.
مترجم کتاب «من پیش از تو» تصریح کرد: به اعتقاد من یکی از رموز موفقیت کار مترجمی این است که مترجم جستجوگر بوده و با جهان پیرامون خویش در ارتباط باشد. همچنین باید ضمن آگاهی از کتاب‌های پرفروش دنیا، از وضعیت ادبی کشوری که از آن کتابی ترجمه می‌کند نیز مطلع باشد.
به گفته مریم مفتاحی، کتاب «من پیش از تو» در اردیبهشت ۹۴ ترجمه و تاکنون بیش از ۴۰ بار تجدید چاپ شده است.
یاسر هدایتی در ادامه ضمن تقدیر از مسئولین کتابخانه پیروزی، کتابخانه‌ها را از مقدس‌ترین مکان‌ها دانست و در خصوص کتاب «من پیش از تو» گفت: این کتاب همان‌گونه که در دنیا پرفروش بود در ایران نیز پرمخاطب بوده و توانسته جای خود را در میان مخاطبان حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای باز کند. این کتاب یک شاهکار ادبی نیست اما از آثار مهمی است که مطالعه آن توصیه می‌شود.
وی تصریح کرد: این کتاب به‌خوبی ترجمه شده و نشان از تسلط مترجم به حوزه خود دارد. بعلاوه طنز جاری در کتاب بسیار دل‌نشین است. درواقع یکدستی و روان بودن متن در این اثر به‌خوبی احساس می‌شود و می‌توان گفت که ترجمه این کتاب بسیار مدبرانه بوده است.
هدایتی یادآور شد: یکی از شاخه‌های درمان گرایی‌های مکمل با عنوان لوگوتراپی یا معنا درمانی که از دل یک درمان بزرگ‌تر به نام درمان وجودی ایجاد شده موردتوجه بسیاری از مردم است و به نظر می‌رسد که جامعه ایرانی به این حوزه از درمان نیازمند است. از سوی دیگر معتقدم این کتاب به‌شدت برای کسانی که دچار خلأ بی‌معنایی در زیست خودشان شده‌اند، کارایی دارد. قهرمان کتاب در یک تصادف دچار آسیب نخاعی و ویلچر نشین شده و به معنا درمانی رهنمود می‌شود؛ این داستان دارای پایان خوشی نیست اما جستجوی معنا در کتاب مهم است.
منتقد جلسه تصریح کرد: کتاب در حوزه نقد ادبی دچار اشکالاتی در بخش‌های فنی و پرداخت شخصیت و ۶ عنصر پی‌رنگ است که به نویسنده اثر برمی‌گردد و ارتباطی با مترجم ندارد. علاوه بر این، کتاب به لحاظ ساختاری نیز بسیار ضعیف است؛ کتاب با زاویه دیدی ساده به موضوع امید می‌پردازد و هیچ‌گاه ناامیدی را ترویج نمی‌کند و از این منظر ارزشمند است. این اثر به مردم کمک می‌کند تا مرگ، درد و پیری را تاب بیاورند و این تاب آوردن در روان‌درمانی مهم و تأثیرگذار است.
مترجم اثر نیز در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: یکی از دلایل موفقیت کتاب‌های خانم مویز همذات پنداری است که در مخاطبین ایجاد می‌شود. اگرچه در این کتاب، ما با شاهکار ادبی روبرو نیستیم اما پیام این اثر به‌خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند و هنر نویسنده در ارتباط گسترده با مخاطبین است.
وی ادامه داد: خانم جوجو مویز محقق و جستجوگر است؛ او در کتابی گفته است که من برای یافتن هر قلعه موردنظرم، تمام انگلستان را زیر پا می‌گذارم و این نشان می‌دهد که او تحقیق و پژوهش را مقدمه و لازمه کار خود می‌داند.
مفتاحی تصریح کرد: این کتاب به‌هیچ‌عنوان یک رمان عاشقانه نیست بلکه رمان «من راوی» است که زبان ساده و سلیسی داشته و دارای جهان‌بینی است؛ کسی که کتاب را برای مطالعه به دست می‌گیرد تا انتها آن را زمین نمی‌گذارد. این کتاب بر اساس زندگی یک فوتبالیست انگلیسی نوشته شده و امید به زندگی را تقویت می‌کند، چراکه سراپا انگیزه و عشق است و جوانان با مطالعه این کتاب، نگاه قوی‌تری به زندگی خواهند داشت.
همچنین در این نشست حضاری که پیش‌ازاین کتاب را مطالعه کرده بودند به بیان دیدگاه‌ها و پرسش‌های خود پرداختند.
