گزارش روزنامه «ایران» از دو دوره برگزاری جشنواره ملی قصه‌گویی؛

ایران، سرزمین قصه‌های کهن

قصه و قصه‌پردازی، از دیرباز در سرزمین کهن و دیرپای ما سابقه و پیشینه دارد. از روزگاران کهن که بسیاری از قصه‌های عامیانه به‌صورت سینه به سینه از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به پدران و مادران ما منتقل شد تا امروز که شیرینی روزهای کودکی فرزندان ما را بسازد، می‌توان ریشه این درخت تنومند را رهگیری کرد. خانه‌های بسیاری از بزرگان اقوام ما، مأمن و مأوای روایت‌ها و قصه‌هایی بوده که به تناوب در شب‌های تابستان و زمستان، در نسیم معطر شب‌های شهریور یا سوز باد دی ماه روایت می‌شدند.

کلاغه به خونه‌ش نرسید اما هدهد سفید به کتابخانه رسید!

قصه از کجا شروع شد، نمیدونم! فقط میدونم سرِ رشته قصه‌گویی رو تو تاریخ فرهنگ و تمدن ایران، هر چقدر بگیری و بری عقب، بازم به انتهاش نمی‌رسی! دیگه تقریباً همه‌مون میدونیم که شاهکار ادبیات کهن فارسی، یعنی شاهنامه فردوسی، ماجراش چی بوده.

مروری بر اختتامیه دومین دوسالانه قصه گویی نهال امید؛

قصه گویی بهترین فرصت برای انتقال مفاهیم فرهنگی/ حرکت نهاد به سمت طراحی برنامه های راهبردی برای کودکان و نوجوانان

اختتامیه دومین جشنواره دوسالانه قصه گویی نهال امید ۱ تیرماه ۱۴۰۲ با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در سالن اجتماعات حکیم نباتی سازمان منطقه آزاد ارس استان آذربایجان شرقی برگزار شد.

روایت روزنامه فرهیختگان از دومین دوره جشنواره قصه‌گویی «نهال امید»؛

رویش امید

روزنامه فرهیختگان در شماره ۳۸۹۶، طی گزارشی با عنوان «رویش امید» که ۴ تیرماه ۱۴۰۲ منتشر شد، به دومین دوره جشنواره قصه گویی نهال امید پرداخته است.